Emoties

Zwemles

Mijn twee jongens van 6 jaar zitten op zwemles. Door de coronaregels mogen ouders niet mee het zwembad in om het begin van de les te kijken. Gelukkig hebben ze een hele lieve zwemjuf waar ze zich veilig bij voelen. Nu was het afgelopen week zo dat ze mochten proefzwemmen in het volgende badje. Dat vonden ze spannend, en als ze iets spannend vinden dan kan het zijn dat ze moeten huilen. De badmeester zei hun toen, ongetwijfeld op een lieve manier, dat ze maar niet moesten huilen.

Emoties binnen ons systeem

Ik ben het hier niet mee eens. En sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat dit is wat er onder andere mis is met het systeem. Het is niet zo dat ik de badmeester niet begrijp, of hem wat kwalijk neem. Hij heeft drie kwartier om 10 kinderen vaardigheden bij te brengen. En dan moet hij van de twee die hij nog niet kent ook nog beoordelen of ze het niveau al aan kunnen. Dat gaat niet als ze huilen, want huilen en zwemmen is lastig. Het is op zijn minst niet optimaal. En misschien, geen oordeel, vindt hij die emotie ook best wel lastig om mee om te gaan. Daarbij is het ook niet zo dat ik vind dat als je iets spannend vindt, je het maar niet moet doen. Wat ik wel vind is dat we moeten leren luisteren naar onze emoties. En dat er vervolgens ruimte mag zijn om die emotie eruit te laten.

Huilen tijdens een werkmeeting

Nou wil ik geenszins prediken dat dit betekent dat we allemaal maar in tranen moeten uitbarsten als de kwartaalcijfers tegenvallen. Dat zou niet erg constructief zijn, tevens ben je al een paar maanden met het kwartaal bezig en zou het resultaat geen verassing moeten zijn. Maar, heel eerlijk gezegd kan ik me meerdere momenten herinneren waarin ik in een meeting wel had kunnen huilen. Door onmacht, negatieve spanning of frustratie me zo kwetsbaar voelen en tegelijk de professionele houding maar aan moeten houden. Op dat moment wil je dus weg bij de emotie. Een emotie waar je bij weg wilt noemen we een emotie met negatieve valentie. Als je daadwerkelijk weg gaat bij de emotie geef je er dus geen uiting aan. Met als gevolg dat die maar een beetje in je lichaam blijft zweven. En daar kun je goed ziek van worden.

SOLK

Saskia de Bruin heeft recentelijk met de medewerking van voormalig neuroloog Marten Klaver het boek SOLK uitgebracht. SOLK staat voor somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten, eerder ook wel bekend als “vage klachten”. Het gaat hierbij om “klachten als pijn in spieren en gewrichten, vermoeidheid, oorsuizen, chronische infecties en stemmingsproblemen, die zonder duidelijk aanwijsbare medische reden ontstaan en vaak chronisch worden.” Klaver stelt daarover in het voorwoord het volgende:

De lichamelijke klachten zijn storingen en uiteindelijk een gevolg van verdrongen emoties.

Deze quote alleen zou al genoeg moeten zijn om meer ruimte te geven aan emoties. Emoties geven je richting. Ze helpen je met keuzes en uiteindelijk zijn ze er zodat jij voor jezelf kunt zorgen. Ook de minder fijne emoties zijn onderdeel van de balans.

Tips

Waarom je getriggerd wordt is meestal niet iets waar je in het moment iets mee kunt. Daar kun je met een coach of door zelfonderzoek wel achter komen. Om met emoties met negatieve valentie om te gaan heb ik hieronder de twee belangrijkste tips voor je uitgeschreven. Zo kun je er zelf voor zorgen de emoties niet in je lijf blijven rondhangen:

1. Geef het je aandacht. Ook als dat in het moment waarin je het voelt niet lukt. Neem op de dag zelf een moment om er over te schrijven of mee te nemen in je meditatie. Het beste kun je tijdens hartcoherentie oefeningen in de avond terug naar de emotie en hem alsnog uiten zodat het uit je systeem is.
2. Dit is voor de meeste mensen niet makkelijk maar benoem het: “Ik merk bij mezelf dat dit me raakt en dat ik me nu <vul maar in> voel.”
   Een emotie duurt van nature maar een seconde of 10, behalve als je hem blijft voeden. De emotie kan afvloeien als je hem benoemt. Door heel even die ruimte te nemen kun je op een constructieve manier verder met je gesprek.

Mijn kleine mannen gaan in elk geval gewoon door met huilen als dat nodig is. Tot het over is en ze weer kunnen zwemmen. Want als je elke traan kunt huilen, kan je tenminste ook elke lach echt lachen.